Διατροφικές οδηγίες

Διατροφικές οδηγίες

Δοσολογία

Ως διατροφικό συμπλήρωμα συνιστάται η κατανάλωση 3-10 γραμμαρίων Σπειρουλίνας ημερησίως (13). Κατά προτίμηση να αρχίζουμε με ένα γραμμάριο την ημέρα και η ποσότητα να αυξάνεται κατά ένα γραμμάριο την εβδομάδα. Μία μέγιστη ποσότητα ημερήσιας κατανάλωσης Σπειρουλίνας 30 γραμμαρίων θεωρείται ασφαλής (12).

Επειδή όπως αναφέρθηκε παραπάνω η Σπειρουλίνα έχει την ικανότητα να διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου, γεγονός που είναι επιθυμητό στα περισσότερα υγιή άτομα, η ιδιότητα της αυτή μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα σε άτομα τα οποία ήδη έχουν πολύ ενεργοποιημένο το ανοσοποιητικό τους σύστημα, όπως οι ασθενείς που πάσχουν από αυτοάνοσες ασθένειες, όπως ο ερυθηματώδης λύκος, η ασθένεια Crohn, η δερματομυοσίτις κ.α (**7, **8).

Η κατανάλωση Σπειρουλίνας θα πρέπει να αποφεύγεται από άτομα που πάσχουν από φαινυλκετονουρία επειδή ως πρωτεϊνούχο τρόφιμο περιέχει φαινυλαλανίνη.

Σε κάθε περίπτωση, αν το άτομο αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας θα πρέπει να συμβουλεύεται τον προσωπικό του γιατρό πριν πάρει Σπειρουλίνα.

Πρέπει να τονισθεί ιδιαίτερα, ότι θα πρέπει να αποφεύγεται με κάθε τρόπο η κατανάλωση Σπειρουλίνας αγνώστου προέλευσης ή από χώρες που δεν ελέγχουν συστηματικά την ποιότητα του προϊόντος γιατί μπορεί να είναι μολυσμένη από τμήματα εντόμων, πτηνών, τρωκτικών και άλλων ζώων, παθογόνους μικροοργανισμούς, βαριά μέταλλα (μόλυβδος, υδράργυρος, κάδμιο, αρσενικό) και τοξίνες (**11, **12).

Σπειρουλίνα και Ιώδιο

Όπως έχει καθορισθεί από την Επιστημονική Επιτροπή Τροφίμων (SCF) και την Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA), το ανώτερο ασφαλές επίπεδο συνολικής πρόσληψης Ιωδίου την ημέρα από έναν ενήλικα σωματικού βάρους 60 κιλών είναι 600 μικρογραμμάρια (0.6 mg), ενώ η αντίστοιχη τιμή που προτείνεται από το Ινστιτούτο Ιατρικής των ΗΠΑ είναι μεγαλύτερη, 1100 μικρογραμμάρια. (4). Δεδομένου ότι η ποσότητα Ιωδίου που περιέχεται σε 10 γραμμάρια ξηρής μάζας Σπειρουλίνας (Spirulina platensis) είναι μόνο 3 μικρογραμμάρια (5), γίνεται κατανοητό ότι δεν υπάρχει πρόβλημα υπερβολικής πρόσληψης ιωδίου από τον άνθρωπο όταν διατρέφεται με Σπειρουλίνα. Αντίθετα, όταν απαιτείται για λόγους υγείας η πρόσληψη μεγαλυτέρων ποσοτήτων ιωδίου, αυτή θα πρέπει να προέρχεται από άλλες διατροφικές πηγές. Η μικρή περιεκτικότητα της Σπειρουλίνας σε Ιώδιο οφείλεται στο ότι το μικροφύκος αυτό αναπτύσσεται σε γλυκό νερό και δεν έχει σχέση με τα μακροφύκη της θάλασσας που περιέχουν πολύ μεγαλύτερες ποσότητες Ιωδίου (6).

(**) Παραπομπή στη βιβλιογραφία