Σπειρουλίνα και Υποσιτισμός

Σπειρουλίνα και Υποσιτισμός

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας των Ηνωμένων Εθνών (UNWHO), η πραγματική πρόκληση για την ανθρωπότητα σήμερα είναι ο υποσιτισμός, δηλαδή η έλλειψη μικρο-θρεπτικών ουσιών (απαραίτητα αμινοξέα, ιχνοστοιχεία και βιταμίνες) η οποία δεν επιτρέπει στον οργανισμό να εξασφαλίσει την ανάπτυξη του και να διατηρήσει τις ζωτικές του λειτουργίες (**55).

Στα πλαίσια του μεγάλου αυτού προβλήματος και με δεδομένη την μεγάλη διατροφική αξία της Σπειρουλίνας δημιουργήθηκε ένα Διακυβερνητικό Ινστιτούτο για την χρήση του Μικροφύκους Σπειρουλίνα κατά του υποσιτισμού (IIMSAM- Intergovernmental Institution for the use of Micro-algae Spirulina Against Malnutrition) (http://www.iimsam.org/) με πολυμερείς συμφωνίες που αναγνωρίστηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη ( UN Treaty Series 37542/43).
To IIMSAM αναγνωρίστηκε από τα Η.Ε. ως γνωμοδοτικός παρατηρητής στο Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών (ECOSOC) (Resolution number E/2003/212) και συμμετέχουν σ’αυτό 9 χώρες της Αφρικής και η Ιταλία.

Ο Διεθνής Όμιλος Antenna Technology (https://www.antenna.ch), ένα δίκτυο από επιστήμονες, καθηγητές, ερευνητές και μηχανικούς με έδρα τη Γενεύη και σε συνεργασία με Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, σε μία παγκόσμια προσπάθεια για την καταπολέμηση του υποσιτισμού στους πιο ευάλωτους πληθυσμούς παγκοσμίως, αναπτύσσει τις απαραίτητες μεθοδολογίες για την τοπική παραγωγή Σπειρουλίνας ώστε οι πληθυσμοί των περιοχών αυτών να καταστούν αυτόνομοι στην παραγωγή του μικροφύκους.
Σχετικά με δημοσιευμένες μελέτες για την επίδραση της Σπειρουλινας στον υποσιτισμό έγινε μελέτη σε 550 υποσιτισμένα παιδιά ηλικίας μικρότερης των 5 ετών στην Burkina Faso της Αφρικής, στα οποία δόθηκε τοπικός ζωμός (Misola) που παρασκευάζεται από κεχρί, σόγια, φιστίκια (αράπικα), ζάχαρη και αλάτι χωρίς ή με Σπειρουλίνα (5g Σπειρουλίνας σε 50g Misola, 4-φορές την ημέρα) για 8 εβδομάδες και στη συνέχεια μετρήθηκαν ανθρωπομετρικές και αιματολογικές παράμετροι.
Βρέθηκε ότι τα παιδιά που έπαιρναν Misola με Σπειρουλίνα παρουσίαζαν συνεργατική διατροφική αποκατάσταση και είχαν αυξημένο βάρος σε σχέση με αυτό χωρίς Σπειρουλίνα, ενώ πολλά από αυτά έδειξαν αυξημένα επίπεδα αιμοσφαιρίνης (**53).

Σε μία παρόμοια μελέτη στην Burkina Faso, που περιελάμβανε 84 υποσιτισμένα παιδία προσβεβλημένα από τον ιό του AIDS (HIV) και 86 υποσιτισμένα παιδιά αρνητικά στον ιό , χρησιμοποιήθηκε παρόμοιο πρωτόκολλο διατροφής των παιδιών (μείγμα από αλεύρι από κεχρί με και χωρίς Σπειρουλίνα) για 8 εβδομάδες.
Από τις ανθρωπομετρικές και αιματολογικές παραμέτρους προσδιορίστηκε η διατροφική και βιολογική επίδραση της Σπειρουλίνας στα παιδιά.
Η διατροφική αποκατάσταση τους έδειξε ότι κατά μέσον όρο τα παιδιά με HIV ή αρνητικά στον HIV κέρδιζαν 15 και 25g σωματικού βάρους/ημέρα αντίστοιχα.
Επιπλέον, το επίπεδο αναιμίας ελαττωνόταν κατά την διάρκεια της μελέτης σε όλα τα παιδιά, αλλά η ανάρρωση ήταν λιγότερο αποτελεσματική για τα παιδιά με AIDS (**54).

Η Σπειρουλίνα χρησιμοποιήθηκε επίσης επιτυχώς σε παιδιά που έπασχαν από χρόνια έλλειψη βιταμίνης Α. 1 g Σπειρουλίνας /ημέρα ελάττωνε την έκταση των συμπτωμάτων της όρασης από 80 τοις εκατό σε 10 τοις εκατό (**56).

Το γενικό συμπέρασμα από τις μελέτες αυτές είναι ότι η Σπειρουλίνα αποτελεί ένα πολύ καλό διατροφικό συμπλήρωμα για τα υποσιτισμένα παιδιά (**54).

(**) Παραπομπή στη βιβλιογραφία